Om 19:00 Ghanese tijd kom ik aan in Accra. Een klein vliegveld. Het is er al donker en de temperatuur is er aangenaam warm. Samen met twee van de andere vrijwilligers, Lianne en Lotte, moesten we in de ontvangsthal een formuliertje invullen waarop we o.a. moesten invullen waar we verblijven in Ghana en wat we in Ghana komen doen. Vervolgens kunnen we onze bagage ophalen en langs allemaal poorten en mensen van de beveiliging. Velen staan van alles te schreeuwen in het Engels, maar het is volledig onverstaanbaar. Bij de meeste dingen zeggen we maar gewoon 'yes' en we laten ons paspoort en onze boarding pass zien en we mogen doorlopen. Aan het einde van de gang staat een grote rij Ghanezen die bordjes vasthouden met daarop de organisatie van waaruit zij handelen. Onze begeleider, Fracis, begeleidt ons naar buiten waar we overdonderd worden door een geweldige drukte van taxi's en busjes en hun getoeter. Alle auto's hebben veel deuken, diverse kleuren en zijn verroest. We moeten op een taxiparkeerplaatsje 20 euro wisselen voor Ghanese cedi's. Er staat een mannetje bij onze taxi dat bij het geven van 20 euro 28 cedi teruggeeft. Hij had ons elk bedrag kunnen geven, want we hadden geen idee van de koers. De koers rond vliegveld is altijd erg slecht, maar we moeten wat geld op zak hebben om o.a. water te kopen en een taxi te betalen. Francis wijst ons een taxi aan waar we in moeten stappen en die ons naar ons hotel brengt. Het is hier een totaal andere wereld, waarin je van de ene verbazing in de andere valt. We weten niet hoe het hier in Ghana aan toegaat, dus we volgen Francis' instructies blindelings.We vertrouwen er maar op dat de taxi ons naar het hotel brengt. Het is een enorme drukte op de weg. Iedereen haalt links en rechts in en met veel getoeter proppen de auto's zich ertussen. Er zijn geen verkeersregels bijv. dat rechts voorrang heeft. Allemaal scheve en hobbelige weggetjes brengen ons bij het hotel. Als we onze spullen hebben uitgestald in de kamer, ontmoeten we nog twee andere vrijwilligers, Floor en Chiovanna, die al twee dagen eerder waren aangekomen. We zitten op de veranda te kletsen als er een Ghanese jongen zich in het gesprek mengt en over zijn studie en zijn geloof vertelt. Hij vertelt ook dat hij Hollandse meisjes veel leuker vindt dan Ghanese en hij vraagt ze meteen hun telefoonnummer.
