Ghana dag 24 (7 aug.)

Zaterdagmorgen gaan we met de trotro naar Paga toe waar we de krokodillen kunnen bezoeken. We weten niet zo goed waar we eruit moeten, maar een vrouw voor ons zegt dat we er bij Bolgatanga uitmoeten. Ze woont tegenover de krokodillen en ze is zo vriendelijk om ons mee te nemen met de taxi. De krokodillen in Paga zijn een echte trekpleister voor toeristen. Wanneer we vragen hoe het mogelijk is dat de krokodillen de mensen niet aanvallen, zegt de begeleider dat de mensen al eeuwen in vrede met de mensen leven. De voorouderen van de mensen uit het gebied hebben ze meegenomen uit Burkina Faso en de kleintjes te eten gegeven. 'De mensen vallen de krokodillen niet aan en daarom vallen de krokodillen de mensen niet aan,' zo zegt de begeleider. We kunnen op de krokodil zitten en zijn staart vasthouden. Daarna krijgt de krokodil een leventje kippetje.

Paga is bij de grens van Burkina Faso, dus we vragen bij de grens of we de grens over mogen en we maken wat foto's in Burkina Faso. Om verder Burkina Faso in te mogen, hebben we echter een paspoort nodig.

Op de terugreis komen we met de trotro in een regenstorm terecht. De regen komt aan alle kanten de trotro in. Via de randen van de ramen en openingen in de buitenkant van de trotro, dus iedereen wordt nat. Er is een aantal stops en meteen komt een groep mensen op ons afgerend om fruit, water of biscuits te verkopen. Ik koop drie gele meloenen voor 1 cedi. Ik denk dat het een foutje van het meisje was, want eerst vroeg ze 1 cedi voor 1 meloen. Ik was heel benieuwd hoe ze smaakten: hard, soms bitter en soms een beetje zoet.
Wanneer ik thuiskom zijn er 2 nieuwe volunteers aangekomen: Jana en Don uit Londen. Ze zitten bij een andere organisatie dan VCA.

Ghana dag 21 & 22 (4 aug.)

Donderdag ga ik om 15:00 met een aantal andere volunteers naar een leerfabriek in Tamale. Er wordt hier slangenleer, krokodillenleer, tijgerleer, geitenleer en koeienleer gebruikt. Hun wordt waarschijnlijk niet geleerd dat tijgers zeldzaam zijn. Het leer wordt in de buitenlucht gemaakt. Eerst wordt de huid gedroogd in de zon. Daarna wordt de huid in 2 sessies in een bak met as gedaan waardoor de haren loslaten van de huid. Vervolgens wordt de in water afgespoeld en worden de haren eraf geschraapt. Daarna wordt de huid in de zon gedroogd en strak getrokken en als laatste wordt er een kleur gegeven aan de huid door bijv. rode bladeren in water te doen waardoor er een rode

stof vrijkomt die vervolgens op de huid gebracht wordt.

's Avonds gaan we naar een restaurant, Jungle Bar. De naam zegt het al, er is er een tropische sfeer door bamboemeubels en veel tropische planten. We kunnen er pizza's, burgers en veel andere dingen eten die we lange tijd gemist hebben.

Vrijdag ga ik met de kinderen uit school exercises doen: sprinten, rennen en voetballen. Om 2:15 pm heb ik met Lotte bij Gidipass afgesproken om vervolgens naar het Metro-busstation te gaan en bij het loket te vragen hoe laat er een bus naar Paga gaat. Er gaat een bus op zaterdag om 7:00 am en we gaan ook gelijk langs de STC busstation om te zien of er bussen vanuit Tamale naar Cape Coast gaan. Woensdag willen we al vertrekken vanuit Tamale. In deze laatste bus is geen plaats meer, dus kopen we een buskaartje voor de bus naar Kumasi. Daar kijken we wel weer hoe laat er een bus naar Cape Coast gaat. De bustijden varieëren en niemand kent verder de bustijden. Als ik mijn fiets bij Gidipass wil openen, breekt mijn fiets sleutel af. Het was een goedkoop slot en het is in 3 weken helemaal geoxideerd en onwerkzaam geworden. 's Avonds vraag ik aan dr. Kwarfo wat het handigste is om te doen. In Ghana werkt het zo dat je aan de oudste en wijste vraagt hoe je iets het beste kunt oplossen, omdat zij de meeste levenservaring hebben. Hij belt een vriend die een pick-up truck heeft en die mijn fiets wil ophalen.   

Ghana dag 18 (1 aug.), 19 & 20

Maandag ga ik uit school bij een aantal kinderen thuis langs, om kennis te maken met hun familie en hun leefplek. Daarna ga ik naar de bank, waar ik een Duits meisje tegenkom dat hier op vakantie is. Behalve volunteers kom je geen blanken tegen.

Dinsdag heb ik dan eindelijk goed met Hamishu  afgesproken om naar de slang te gaan. Ik had al 3 keer met hem afgesproken, maar hij was het steeds weer vergeten. Ergens buiten het centrum van Tamale kan ik bij een man een python om mijn nek houden. Aanvankelijk deinsde ik terug omdat de slang paniekerig was en omdat die zich helemaal om mijn arm heen wikkelde. Francis en Hamishu die met mij waren meegekomen, renden op een gegeven moment weg van angst toen de slang te actief voor ze werd. Heel veel mensen in Ghana zijn doodsbang voor slagen. De slang was behoorlijk zwaar en hij had een mooie huid. Later moest de slang poepen en plassen (over mij heen). De slang heeft een kleine opening bij zijn staart waar zijn uitwerpselen uitkwamen. Daarna heb ik met een aantal volunteers jambeeles bij het vriendje van Celine, Ratty. Veel van de volunteers hebben een vriendje in Ghana gekregen. Er zijn 2 plekken om te slaan: op de rand en in het midden. Verder zijn er heel veel verschillende ritmes die je kunt creëren. Daarna ben ik naar de supermarkt en de markt gegaan om spullen voor de pannenkoeken te kopen. Omdat ik maandag bij een aantal kinderen thuis was geweest wilden ze ook mee naar mijn huis gaan. Ik had het idee om een groepje van 20 kinderen van mijn klasje in Vittin mee te nemen naar mijn huis, ze pannenkoeken (met extra haver toegevoegd voor de vitaminen) te geven en daarna nog iets anders met ze te doen.

Woensdag neem ik een aantal kinderen uit school mee naar huis. Ze vinden de pannenkoeken lekker en na 2 stuks zitten ze al. Daarna hebben we nog exercises gedaan: rennen en voetballen en om 2:45 pm. breng ik ze weer naar huis.

Ghana dag 16 (30 juli)

Vrijdagmorgen is er eerst lesgeven. Het is nu officieel vakantie, maar de kinderen komen wel gewoon naar school. Ze hebben meestal niet iets anders om zich mee te vermaken.  Om 1:00 pm spreken ik, Lotte, Lianne en Celine af bij Gidipass. Om 3:00 pm zou onze bus moeten vertrekken naar Mole national park. Uiteindelijk vertrekt die om 5:00 pm. Het is worstelen om je in de bus te krijgen, aangezien er veel mensen zijn die geen kaartje gekocht hebbne en ter plekke een plaats willen kopen. De mensen met een kaartje moeten dan snel de bus in, omdat je plaats anders opgekocht kan worden door iemand anders. 's Avonds komen we om 10:00 pm aan. We moeten bij de entree van het park 10 cedi betalen. Omdat we niet gereserveerd hebben, is enkel de duurste kamer, voor 50 cedi per nacht, over. De volgende morgen staan we om 6:00 am op voor de safari. We verzamelen ergens voor bij de bungelows, waar nog meer blanken zijn voor de safari. We worden in groepjes verdeeld en elk groepje krijgt een ranger die je moet beschermen en de safari begeleidt. We zagen wrattenzwijnen, antilopen, vogels, bavianen en op het laatst kwamen we uit bij een vlakte met olifanten. Tijdens het lopen zitten er op veel plaatsen mieren die je in je benen bijten. Na twee uur safari hebben we ontbijt. We hebben al een dag niet gegeten, dus we lusten wel wat. Daarna gaan we met een tjoektjoek, naar de kanotocht. Er zitten aardig wat vogels. De stilte, het geluid van bewegend water en Celine die op de achtergrond zacht een deuntje zingt, zorgen voor een enorme ontspanning. Daarna gaan we nog naar een natuurdorpje. Alles is daar van natuurproducten gemaakt en voor toeristen is het mogelijk om foto's te maken.

Ghana dag 14 (28 juli)

Woensdag heb ik van de kinderen allemaal koekjes en snoepjes gekregen. Ze geven wel vaker iets lekkers. Ik bewaar alles wat ze gegeven hebben en een paar dagen later deel ik het aan hen uit.
's Middags wilde ik iets gezonds voor de kinderen kopen, dus ik heb fruitdrankjes voor ze gekocht en een stuk volkoren brood.
Marieke en Heleen vertrekken donderdag, dus ze zijn vanmorgen naar de kapper gegaan om hun haren te laten invlechten. Meestal duurt het invlechten 8 uur. Zij willen vanavond pannnenkoeken maken, maar het invlechten duurde bij hen langer, dus ze vroegen mij of ik de spullen voor het pannenkoeken maken wilde halen en vast wilde beginnen.
Wanneer ik terugkom, ben ik mijn kleding gaan wassen. Daarvoor heb ik koud water, een stuk zeep en een teiltje gebruikt.
Uiteindelijk komen ze later terug dan ze gedacht hebben, dus ik heb de pannenkoeken maar gemaakt. Maar goed ook want ze waren uitgehongerd na een hele dag in de kapsalon. Het is een typisch Ghanese haarstijl en toch zie je bijna geen Ghanees die ermee loopt. Enkel de volunteers.

Ghana dag 12 & 13 (26 juli)

Maandag is er weer lesgeven en het valt mij op dat de kinderen geen pennen en potloden hebben. De voetballen zijn allemaal kapot, dus ik besluit 's middags pennen, potloden en een bal voor ze te gaan kopen.
De volgende dag zien de kinderen bij het begroeten dat er iets ronds in mijn tas zit en sommige beginnen 'ball' te roepen, terwijl ze mij nieuwsgierig en vol verwachting aankijken en andere beginnen te springen en naar hun klasgenoten te rennen.
Als school is afgelopen gaan de volunteers de nieuw gebouwde school schilderen.
's Avonds hebben Marieke en Heleen spaghetti gemaakt.

Ghana dag 10 & 11 (24 juli)

Zaterdagavond hebben alle volunteers het etentje in het Voluntairy Childaid huis. Ik heb de volunteers van mijn groep al een paar dagen niet meer gezien en ze hebben alle 5 met diaree en overgeven gezeten. Ik heb behalve een waterige ontlasting gelukkig nog nergens last van gehad. Lotte is naar het ziekenhuis geweest en het bleek dat zij salmonella heeft. Verder is iedereen vaak moe.
Zondag gaan ik en mijn Belgische hostsisters naar de Kintampo Waterfalls. We hebben hiervoor Norschy gebeld die een vriend met een taxi zou regelen. We dachten steeds dat het wel goed is om met Norschy te gaan, omdat hij direct contact heeft met Francis, maar hij vraagt toch wel hoge bedragen als we om zijn hulp vragen. We moesten in totaal 100 cedi betalen voor de reis aan hem en de taxichauffeur, terwijl het met de trotro ca. 30 cedi voor totaal is. Onderweg komen we vaak de enorme bouwwerken van termieten tegen. Ook gaan we over een zijtak van de Volta, de grootste en het belangrijkste water in Ghana. De wegen zitten ook hier vol met gaten en hobbels. Ook komen we vaak allemaal dorpjes tegen. Het is 2 uur rijden als je gemiddeld 140 km/h rijdt.
De waterval is vrij hoog en je kunt in het water onderaan de waterval zwemmen. Er is rechts een rotsverhoging die je als glijbaan kunt gebruiken. Wat opvalt, is dat zelfs in dit vochtige gedeelte van Ghana geen bloemen te vinden zijn, enkel planten. 

Ghana dag 8 & 9 (22 juli)

Hoewel de kinderen hier niet veel hebben, stelen ze niet van je. Ze zijn enkel nieuwsgierig naar de spullen die je bij je hebt en ze vragen of je spullen als pennen, potloden en een voetbal voor ze wilt kopen. Op donderdag was mijn fietsmandje losgeraakt en toen ik 's morgens op school aankwam, ging een aantal kinderen meteen materiaal zoeken om het mandje te maken.
(Rechts het huis waarin ik verblijf.)
Het verbaasde me dat de kinderen meteen luisteren als je ze een opdracht geeft. De meesten gaan meteen aan het werk en als ze het afhebben komen ze naar je bureau toe, in de hoop dat je ze corrigeert met 'excellent' en een smily. Het optellen, aftrekken, vermenigvuldigen en delen gaat allemaal
met streepjes noteren. De kinderen van p2 kunnen optellen met hondertallen, aftrekken met honderden, vermenigvuldigen t/m 10x10 en delen tot 100. Toch kunnen velen vaak maar de helft goed doen, omdat ze dan slordig werken, niet goed tellen of vermenigvuldigen en delen door elkaar halen. Lezen kunnen ze nauwelijks en Engels spreken ook niet. Ze kennen een aantal woorden en na een paar keer kunnen ze vaak wel duidelijk maken wat ze willen zeggen. Om de kinderen te laten begrijpen wat ze moeten doen, leer ik van mijn hostsister wat van de lokale taal, Dagbani, die ik vervolgens voor ze kan vertalen in het Engels.
In de pauzes komt het vaak voor dat een kudde koeien het speelgebied van de kinderen passeert. Overal zijn geiten en kippen en als je de school niet goed afsluit, dan is de dag erna het klaslokaal vol met uitwerpselen van deze dieren.
Omdat het nu in Ghana winter is, betekent dat ook dat het er veel regent. Om de 3 a 4 dagen is er wel een regenbui met bijbehorende modderstromen. De mensen hier zijn 'bang' voor regen en veel werk wordt stilgelegd als het regent en de meeste kinderen gaan dan niet naar school.
Op vrijdagavond en zaterdagavond is er bij Sparkles meestal iets te doen. Deze vrijdag is er een Ghanese culturele dans. Er is muziek van van jambees, trommels en een fluit. Op de muziek komen de dansers en danseressen binnengedansd. Ze dansen met hun hele lichaam en de energie komt er aan alle kanten van af.