Dinsdag heb ik dan eindelijk goed met Hamishu afgesproken om naar de slang te gaan. Ik had al 3 keer met hem afgesproken, maar hij was het steeds weer vergeten. Ergens buiten het centrum van Tamale kan ik bij een man een python om mijn nek houden. Aanvankelijk deinsde ik terug omdat de slang paniekerig was en omdat die zich helemaal om mijn arm heen wikkelde. Francis en Hamishu die met mij waren meegekomen, renden op een gegeven moment weg van angst toen de slang te actief voor ze werd. Heel veel mensen in Ghana zijn doodsbang voor slagen. De slang was behoorlijk zwaar en hij had een mooie huid. Later moest de slang poepen en plassen (over mij heen). De slang heeft een kleine opening bij zijn staart waar zijn uitwerpselen uitkwamen. Daarna heb ik met een aantal volunteers jambeeles bij het vriendje van Celine, Ratty. Veel van de volunteers hebben een vriendje in Ghana gekregen. Er zijn 2 plekken om te slaan: op de rand en in het midden. Verder zijn er heel veel verschillende ritmes die je kunt creëren. Daarna ben ik naar de supermarkt en de markt gegaan om spullen voor de pannenkoeken te kopen. Omdat ik maandag bij een aantal kinderen thuis was geweest wilden ze ook mee naar mijn huis gaan. Ik had het idee om een groepje van 20 kinderen van mijn klasje in Vittin mee te nemen naar mijn huis, ze pannenkoeken (met extra haver toegevoegd voor de vitaminen) te geven en daarna nog iets anders met ze te doen. 
Woensdag neem ik een aantal kinderen uit school mee naar huis. Ze vinden de pannenkoeken lekker en na 2 stuks zitten ze al. Daarna hebben we nog exercises gedaan: rennen en voetballen en om 2:45 pm. breng ik ze weer naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten