Vanmorgen om 5:00 am op. Tas inpakken en een stuk brood eten. Geen water want dan moet ik onderweg plassen. Het regent sinds gisteren al heel erg en overal liggen grote plassen. Ik moest naar het STC-busstation, waar ik met Lotte heb afgesproken, maar doordat het zo hard regende waren er bijna geen taxi's. Onderweg stapt er een Amerikaan in die heel wonderbaarlijk vloeiend Dagbani met de taxichauffeur spreekt. Nadat ik bij het STC-busstation ben aangekomen, willen we ergens gaan zitten als Lotte zegt dat we onze spullen nog moeten laten wegen. Het is 1,20 cedi voor 17 kg.
De bus vertrekt om 7:30 en we komen om 13:30 aan in Kumasi. We gaan gelijk naar het busloket om te vragen of er een bus naar Cape Coast gaat, maar die bus is vanochtend al vertrokken. Er gaat de dag erna een bus om 4:00 am, dus we moeten om 2:30 opstaan. Daarna gaan we op zoek naar een hotel om te overnachten. We komen meteen een hotelletje tegen voor backpackers. We willen zo goedkoop mogelijk overnachten en voor een gedeelde kamer betalen we 8 cedi p.p.
Nadat we onze spullen hebben uitgepakt, gaan we Kumasi in. Er is geen stoep op straat, het is er heel erg druk, de gebeouwen zijn hoog en de straatjes nauw. We gaan eerst op zoek naar een restaurantje waar we avondeten kunnen hebben, maar er is op 1 fastfoodtentje geen plaats waar we kunnen eten.
We lpen langs de winkeltjes en we gaan op gevoel straatjes in. Door te vragen naar de 'centre market', komen we uiteindelijk bij een enorme markt uit. Het is er enorm durk en de straatjes zijn er nauw. Sommige mensen begroeten je, andere zeggen: 'You buy this.' en weer andere zeggen: 'Hé, you want a ... (something)?' Er komt geen einde aan de markt. We kopen een brood en wat fruit voor morgen in de bus.
Als we eenmaal uit de markt zijn, komen we 2 jongens tegen die een kar met zware dozen de heuvel op proberen te duwen. Ze zijn helemaal besweet en het lukt ze niet op de kar de berg omhoog de berg op te duwen. Er is van al die mensen niemand die ze helpt. Ik kan ze hier niet zo achterlaten, dus ik help ze de kar de berg op te duwen. Verschillende mensen kijken verwonderd en ze moeten lachen; een blanke die daarmee helpt, zie je niet elke dag.
Later begint het keihard te regenenk dus we zoeken snel onderdak bij een winkeltje onder de parasol. We zien modderstromen de berg afkomen.
Op de weg naar het hotel eten we in het fastfoodtentje dat we op de heenweg tegenkwamen. Rijst met kip is gebruikelijk en het enige dat je kunt krijgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten