Ghana dag 2 (16 juli)

's Morgens verzamelen we beneden bij de uitgang van het hotel. Met een taxi gaan we naar het busstation waar de bus zal aankomen die ons naar Tamale zal brengen. In een van de winkeltjes bij het busstation kunnen we ons ontbijt nuttigen en een fles water kopen. De bus zou er om 8:00 moeten zijn. Uiteindelijk komt die om 9:30 aan, wat best wel op tijd is in Ghanese termen. Je bent pas te laat als je niet komt. Ik moet nog naar het toilet, maar in de bus is er geen, dus ik loop snel de bus uit. Er komt gelijk een man op me afgelopen en hij vraagt wat ik nodig heb, dus ik zeg hem dat ik naar het toilet moet. Hij begint gelijk om zich heen te vragen in zijn eigen taal of er ergens een toilet is. Hij krijgt van iemand een sleutel en hij opent ergens een toilet. Als ik vervolgens klaar ben, staat hij me vreemd aan te kijken en hij vraagt mij of er iets is. Later vertelt Francis mij dat als je zegt dat je naar het toilet moet, dat dat betekent dat je moet poepen. De wegen zijn vol met hobbels en gaten en overal zijn markten, kraampjes en mensen die voedsel of iets anders proberen te verkopen. We hebben een aantal stops, meestal om de 3 uur voor een pauze en om mensen in en uit te laten stappen. Op een gegeven moment stapt er een vrouw en er ontstaat ruzie over een plaats in de bus.

Het lijkt erop dat een meisje in de bus geen recht heeft op een plaatsje en er komen gelijk een stel vrouwen aangerend van achter uit de bus en ze beginnen te schreeuwen naar de vrouw die instapt en de busschauffeur.
Uiteindelijk mag de vrouw die instapt ergens voorin de bus gaan zitten en het meisje mag haar plaats houden.

's Avonds komen we om 22:30 aan in Tamale. Het is er veel rustiger op straat dan in Accra. We worden opgehaald door een vriend van Francis, Norschy, die vaak meehelpt bij de organisatie van VCA. Op straat zie ik een paar keer kinderen op bankje en een tafeltje liggen. Als we bij het VCA-huis zijn aangekomen, pakken we alle 6 onze spullen uit en meteen daarna gaan we met z'n tienen in de taxi naar een van de discotheken in de buurt. We vallen gelijk op en er komen regelmatig Ghanezen naar ons toe die vragen wat je hier komt doen en die je naar je telefoonnummer vragen. Wat opvalt is dat vrienden en vriendinnen hand in hand lopen met elkaar en dat ze tegen elkaar zeggen dat ze elkaar leuk vinden. In Nederland is dit bij een vriendschap niet vaak.