Ghana dag 6 (20 juli)

's Morgens heb ik een stuk wit brood voor ontbijt en een kop thee. Ik bel Anne-Marei, een van de andere volunteers van de Vittin primary school. Op deze school ga ik lesgeven. Eerst doe ik samen met een van de andere volunteers, Marije, samen P2 (dit is in Nederland klas 2 of groep 4). Voor de pauze geeft zij de kinderen Engels en leert ze wat nouns zijn. Na de pauze geef ik ze wiskunde. Ik kijk eerst wat ze weten door ze wat optel- en aftreksommetjes te geven. Een schooldag begint hier om 8:00 (maar veel docenten komen pas om 8:30) en om 10:00 is er een pauze tot 10:30 (maar deze duurt vaak tot 11:00) en de school sluit om 12:00. Ik vond de eerste keer lesgeven heel goedgaan. De kinderen waren lekker aan het werk als ik ze een opdracht gaf. Als je iets op het bord schrijft, moet je er wel duidelijk bij zeggen dat ze het antwoord op de vraag die op het bord staat moeten geven. De meeste kinderen begrijpen dit niet, maar ze spreken niet goed Engels en enkel Dagbani, waardoor het moeilijk is om iets uit te leggen. Meestal zeggen ze gewoon ja, terwijl ze dan niet begrijpen waar je het over hebt. In de pauze spelen de jongens voetbal en de meisjes gaan touwtje springen.
Uit school zet Francis mij af bij de weg en van daar neem ik een taxi naar Barclays bank. 

Na school ben ik naar de bank gegaan en dit keer met het verzekeringsbewijs en paspoort. Ik ruil 200 euro travellerscheques in en ik krijg er 340 cedi voor terug.
Hierna ga ik naar Sparkles waar Norschy komt met de fiets die hij voor mij gekocht heeft. Hiervoor betaal ik 87 cedi.
Rond Sparkles is een cultural centre, waar allemaal winkeltjes met typisch Ghanese spullen te vinden zijn. Ook kun je hier jambee leren spelen. De verkopers van de winkeltjes stellen zich meteen voor en ze beschouwen je gelijk als een vriend, zo zeggen ze. Je kunt 'vrienden' met ze zijn en leuke praatjes met ze hebben, want het zijn heel aardige mensen, maar je moet je niet laten verleiden door hun zoete verkooppraatjes en de verkopers zijn nog plakkeriger wanneer je weg wilt gaan. Ik voel me met zoveel geld op zak toch niet zo prettig bij al die mensen, dus ik ga naar huis.
's Avonds eten we een rijstbal in een kom soep. Madame Nancy vraagt vaak of we het eten lekker vinden en als we zeggen dat we het lekker vinden wil ze meteen alweer meer opscheppen, terwijl de porties al veel te veel zijn.